شمیم انتظار"عطر نرگسانه

این معجزه حضرت ولی عصر ارواحنافداه چیزی است که در بین سنّی های سامرا، با وجود تعصبی که بر مذهب خود دارند، معروف است و مورد تایید تمام آنهاست و حتی از بس زیاد اتفاق افتاده آن را می شناسند، یعنی به مجرد دیدن آثار این معجزه شروع به هلهله و کارهای دیگری از این قبیل می کنند. در این باره یکی از علماء مورد وثوق و بلکه چند نفر دیگر نقل کرده اند: شبی در سامرا بودیم. شب از نیمه گذشته بود. ما همگی که شش هفت نفر می شدیم، به حرم عسکریین مشرف شدیم و هر یک شمعی در دست داشتیم اضافه بر اینکه شمع های حرم و ضریح نیز روشن بودند. 

در مقابل ضریح مقدس، مشغول زیارت بودیم که ناگاه لرزه و تماسی در دلمان افتاد طوری که صدای دندانهای یکدیگر را که به هم می خورد، می شنیدیم. شمعها یک باره و بدون دلیل خاموش شد، اما فضای حرم مطهر مثل روز روشن بود و صدای زنها را که در خانه هایشان هلهله می زدند، شنیدیم. از طرفی فهمیده بودیم وقتی حضرت ولیعصر ارواحنافداه تشریف می آورند، این علامات ظاهر می شود لذا یقین کردیم که آن حضرت به زیارت پدران بزرگوارشان آمده اند. 

خواستیم خود را به گوشه ای بکشیم و بایستیم، ولی حتی زبانمان بند آمده بود و قادر به تکلم نبودیم و بهت و حیرت و وحشتی عظیم سراسر وجود ما را فرا گرفته بود و از شدت لرزیدن و ارتعاش و هول، نزدیک بود هلاک شویم. بالاخره تاب نیاوردیم و از حرم خارج شدیم. ناقل جریان قسم خورد که کلیدی از آن در جیب من بود آن را درآوردم و به جای شمع در دست گرفتم دیدم سر آن کلید، مثل چراغ مشتعل است. باز انگشت خود را به همین شکل گرفتم، دیدم همان اتفاق افتاد. خلاصه اینکه معجزاتی که در این زمان ظاهر شده خیلی زیاد است و بیان آنها  ممکن نیست.

منبع:ملاقات با امام زمان در کربلا ص١٣٧

توصیه امام زمان (عج) به خواندن “صحیفه سجادیه”

محدث عظیم و سالک وارسته مرحوم مجلسی اول می‌فرماید:

« در اوایل جوانی مایل بودم نماز شب بخوانم، اما نماز قضا بر عهده‌ام بود و به همین دلیل احتیاط می‌کردم و نمی‌خواندم.

خدمت شیخ بهائی رحمه الله عرض نمودم، فرمود: « نماز قضا بخوان.»
 اما من با خود می گفتم نماز شب خصوصیات خاصِ خود را دارد، و با نمازهای واجب فرق می‌کند.
یک شب بالای پشت بام خانه ام در خواب و بیداری بودم، که امام زمان (علیه السلام) را در بازار خربزه فروشان اصفهان در کنار مسجد جامع دیدم.
با شوق و شعف نزد او رفتم و سوالاتی کردم از جمله خواندن نماز شب. فرمود:« بخوان!»
عرض کردم:

« یابن رسول الله، همیشه دستم به شما نمی‌رسد! کتابی به من بدهید که به آن عمل کنم.» 
فرمود:

« برو از آقا محمد تاج کتاب بگیر!»

در خواب گویا او را می‌شناختم؛ رفتم کتاب را از او گرفتم و مشغول خواندن بودم و می‌گریستم که از خواب بیدار شدم.
از ذهنم گذشت که شاید محمد تاج همان شیخ بهائی است و منظور امام از تاج، این است که شیخ بهایی ریاست شریعت را در آن دوره به عهده دارد.
نماز صبح را خواندم و خدمت ایشان رفتم. دیدم شیخ با سید گلپایگانی مشغول مقابله ی صحیفه سجادیه است.
بعد ناگهان یاد جایی که امام را در آن ملاقات کرده بودم،افتادم و به کنار مسجد جامع رفتم.

در آنجا آقا حسن تاج را دیدم که از آشنایان قدیم بود.مرا که دید گفت:

« ملا محمد تقی! من از دست طلبه ها به تنگ آمده‌ام. کتاب را از من می‌گیرند و پس نمی‌دهند. بیا برویم خانه یک سری کتب به تو بدهم.»
 مرا به خانه‌اش برد، در اتاقی را باز کرد و گفت:« هر کتابی را که می‌خواهی بردار!»
کتابی را برداشتم؛

ناگهان دیدم همان کتابی است که دیشب در خواب دیده بودم. «صحیفه سجادیه »بود.

به گریه افتادم. برخاستم و بیرون آمدم.

گفت:« باز هم بردار!»

گفتم:« همین بس است.»

مرحوم مجلسی دوم می‌فرماید:

« مجلسی اول چهل سال از عمر خود را، صرف ترویج صحیفه کرد و انتشار این کتاب توسط او باعث شد که اکنون خانه‌ای نیست که صحیفه در آن نباشد.

این حکایت بزرگ باعث شد بر صحیفه شرح فارسی بنویسم که عوام و خواص از آن بهره‌مند شوند

منبع:امام شناسی/ ‌ج 15/ص 49و 50

​ای آرزوترین بهار تنها امید روزگار

آرامش دل های زار ماه شبای انتظار

بیا برگرد ای مسافر خسته از غم تو گسسته

تار و پود دل این دلشکسته

ز هجر تو ابر دیده بهاره در فراق نگاره

چشم پنجره ها در خون نشسته

در رویای دیدار تو ام بی قرار تو ام

مرغ غمزده حالم قوت پر و بالم

وا بکن گره از این پای بسته

بر روزگار بی حبیب جانا تویی تنها طبیب

یارا در این شهر غریب عطری نداره بی تو سیب

بیا برگرد ای ترانه ی لبها بهترین دعاها

ای پناه سرشک بی کسی ها

بزن بارون ای خزانه ی رحمت آسمان کرامت

سوی تو به نیاز دست دنیا

توی نجوای هر روز شبی فاطمی نسبی

ای سلاله عصمت سر کن این شب غیبت

ای امید زلال اشک غم ها

اللهم عجل لولیک الفرج

چگونه میتوان بوسیله حضرت صاحب الأمر به آرامش روحی رسید؟
اینکه چطور می شود از طریق امام زمان

(عج) به آرامش رسید؟ این بحث دردل کردن و توسلات و ارتبا ط با امام زمان(عج) هست وقتی شما در طول روز به طور مداوم ،نه اینکه ده ساعت !  نه !!  حتی یک دقیقه ،یه دقیقه، با آقا درد دل کنید .وقتی  یاد امام زمان(عج) در دل شما باشد و این به یاد حضرت بودن  ، درقلب و وجود شما رسوخ  پیدا بکند. شما به این باور می رسید که یه امام داره منو و تمام  اعمال منو می بینه ،یه امام تمام افعال منو  زیرنظر داره! یه امام هست که با خوبی های من خوشحال میشه  و با دیدن اعمال خوب من ، برای من دعا می کنه 

همین ها باعث آرامش روحی میشود. “الا بذکرالله تطمئن القلوب” بایاد خدا ،و درآیه ( “فاسئلوا أهل الذكر ” از اهل ذکر بپرسید )طبق تفسیر این آیه ، منظور از اهل ذکر اهل بیت هستند .

یعنی شما می خواهید آرامش پیدا کنید با یاد اهل بیت آرامش پیدا می کنید. توسل به محضر حضرت پیدا کنید وقتی دلتون گرفته، بلند شوید دو رکعت نماز بخوانید و هدیه کنید به امام زمان(عج) و با آقای خودت درد دل  کن.گریه کنید! اشک بریزید ! اثر می گذارد مطمئن باشید امام زمان (عج) دست یاری به سمت شما دراز میکند و به شما کمک می کند.

مشکل اینجاست که ما خودمون به سمت حضرت نمی رویم این آرامش از طریق توسل به امام زمان(عج) بدست میاد . این توسل را انجام بدید مطمئن باشید به آرامش دست پیدا خواهید کرد .

​

‍  آیت الله بهجت 
خدا می‌داند تعداد دعاها باید چقدر باشد تا مصلحت ظهور فراهم آید.
قطعاً اگر کسانی در دعا جدی و راستگو باشند و به همّ و ناراحتی اهل‌بیت علیهم‌السلام مهموم، و به سرور آنان مستبشر باشند، مُبْصَراتی (مشاهداتی) خواهند داشت و قطعاً مثل ما چشم بسته نیستند.
منبع:در محضر بهجت، ج۱، ص۱۱۸

امام زمان«عج»می فرمایند:
 يعْمَلُ کُلُّ امْرِي ءٍ مِنْکُمْ ما يقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا، وَلْيتَجَنَّب ما يدْنيهِ مِنْ کَراهيتِنا وَ سَخَطِنا، فَاِنَّ امْرَءا يبْغَتُهُ فُجْأةٌ حينَ لا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ، وَ لا ينْجيهِ مِنْ عِقابِنا نَدَمٌ عَلي حُوبَةٍ.
ای شیعه ما 

هر يک از شما بايد عملي را انجام دهد که سبب نزديکي به ما و جذب محبّت ما گردد، و بايد دوري کند از کرداري که ما نسبت به آن، ناخوشايند و خشمناک مي‌باشيم، پس چه بسا شخصي در لحظه‌اي توبه کند که ديگر به حال او سودي ندارد و نيز او را از عِقاب و عذاب الهي نجات نمي‌بخشد.
منبع:بحارالانوار/ج53/ ص176

​غیبت حقیقی امام زمان عج الله فرجه
امام زمان عجل الله تعالی فرجه اگر غایب می شود، ابتدا در دل ها غایب می شود و بعد از آن، در جامعه.
و اگر ظاهر می شود، ابتدا در دل ها ظاهر می شود و بعد از آن در جامعه.
آیت الله حائری شیرازی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

التماس دعای فرج

ما با اعمالمان امام زمان را در محرومیت و غربت قرار داده ایم!

امام زمان مغمومند، ناراحتند، محزونند.

برای اینکه مردم از دور و برشان رفته اند، به یادشان نیستند! امام زمان را از “دل” و از “زندگیشان” بیرون کرده اند؟!
انصافا ما چقدر به یاد امام زمان هستیم؟

چقدر به فکرشان هستیم؟

چقدر برای کسب رضایتشان تلاش می کنیم؟

چقدر در هر روز اعمالمان را کنترل می کنیم که امام زمان ننشینند غصه بخورند و زانوی غم بغل بگیرند که این شیعه من چرا اهل گناه است؟ چرا اینطور عمل می کند؟ چرا با خودش این کار را می کند؟
می خواهید امام زمانتان را شاد کنید؟!

بنشینید متوسل شوید، بگویید آقاجان من چکار کنم شما را شاد بکنم؟ قلب شما از من راضی باشد؟ امام زمانِ ماست. خودشان می فرمایند من هر لحظه به یاد شما هستم و یاد شما را فراموش نمی کنم. هر جا باشید امام زمان نظاره گر شماست. رضایت امام زمان رضوان اکبر الهی است.
استاد معظم جناب حاج آقا زعفری زاده

​دم غروب متعلق به امام زمانت است، برنامه ات را طوری بریز که یک چند دقیقه ای، یک جایی، توسلی به امام زمان ارواحنافداه داشته باشی، حالا می توانی نماز امام زمانت را بخوانی، می توانی نماز استغاثه بخوانی. می توانی زیارت آل یاسین بخوانی. 

مسجد می خواهی بروی زودتر برو، توی بیابان هستی، ماشینت را گوشه ای پارک کن همینکه دیدی خورشید دارد غروب می کند، توی خانه ای برو توی اتاقی بنشین با امام زمانت صحبت کن. بعد از نماز صبحت این بین الطلوعین، اینهمه ارزش دارد و مفید و فرحبخش است، برای این است که ساعاتی است متعلق به امیرالمؤمنین علیه الصلوة و السلام، چه روز شیرینی می شود شما با یاد امیرالمؤمنین علیه السلام شروع بکنید و با یاد امام زمان ارواحنافداه ختمش بکنید. ببینید اولین معصوم، آخرین معصوم. این ذکرتان باشد، این عملتان باشد. 

استاد اخلاق حاج آقا زعفری زاده

تیرهای گناه به چه کسی می خورد؟
ای کاش جوانان هم آن لحظه که من در خواب صورت آقا امام زمان ارواحنافداه را دیدم می دیدند، من هم جوان هستم، من هم امیال و هوای نفس دارم، بیایید آقایمان را با پاک شدن و ترک معصیت و توسل به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام کمک کنیم. من در حال خواندن زیارت عاشورا بودم که نمی دانم خوابم برد یا خسته  بودم، 

به هر صورت دیدم در حرم مطهر سیدالشهداء علیه‌السلام هستم، در داخل حرم وجود مقدس حضرت ولی عصر ارواحنافداه را دیدم، ایشان هم مشغول خواندن زیارت عاشورا بودند، من به احترام آن سرور صبر کردم و بعد از تمام شدن زیارت به طرف آن حضرت رفتم و عرض سلام کردم و آقا هم به احسن وجه به من جواب سلام دادند.

خواستم صورت مبارکشان را ببینم، اما دیدم آن حضرت دستار بالای سرخود را جلوی صورت گرفته اند و من سعی کردم از مقابل به صورتشان نگاه کنم که دیدم صورت مبارکش مجروح و به حالت ترک خورده و چشمانش از شدت گریه سرخ شده و در آن حال نیز مشغول گریه کردن بودند و به من فرمودند: اینها از گناهان و م عصیت شیعیان ماست که تیر گناه را به سوی ما هدف گرفته اند.

منبع :نامه ارسالی آقای ع.آ از ماهشهر خوزستان به دفتر مجله منتظران. نقل از مجله شماره ۳۰