موضوع: "آیت الله الهی طباطبایی"

آثار نوافل در کلام آیت الله طباطبایی

نوافل نوری دارد که انسان را به انجام واجبات بلکه به ترک محرمات می‌کشاند، لذا از آثار مثبت آن نباید غافل بود و نباید خود را از آن محروم ساخت.

ببینید یک روز که به نماز شب موفق می‌شوید با شبی که موفق نمی شوید چه قدر فرق دارد.

ملاحظه نمایید شبی که به نماز شب موفق می‌شوید چه قدر در انجام کارهای خیر موفق هستید و کار ها در آن روز برای شما روبه راه است ، به خلاف شبی که موفق به نماز شب نشده اید ، که به هر کاری دست می‌زنید و به هر چیز که رو می‌آورید می‌بینید که به بن بست می‌خورد. 

منبع: در محضر علامه طباطبائی، ص 381

ما کسی را غیر از طلاب نداریم

در تشرفی که آیت‌الله الهی طباطبائی (برادر علامه طباطبائی) به محضر حضرت بقیةالله (عج) داشتند، حضرت به ایشان فرمودند: اگر مشکل و گرفتاری داشتید خدا را قسم بدهید به ریزه‌خواران سفره ما.

آیت‌الله الهی طباطبائی فرمودند: با وجودی که منظور حضرت را فهمیدم اما می‌خواستم از لسان شریف خودشان بشنوم!

سؤال کردم: آقا جان! ریزه خواران سفره شما چه کسانی هستند؟

حضرت فرمودند: همین طلبه‌ها.

سؤال کردم: آقا جان! شما از آنها راضی هستید؟ نن سکوت کردند و بعد از تأملی فرمودند:

ما کسی را غیر از آنها نداریم!

 

یا امام العصر ما زآن تو ایم ….

بنده انعام و احسان تو ایم….

بر نمیداریم سر از خاک درت.. 

تا ابد بر عهد و پیمان توایم…

در صراط مستقیم بندگی پیرو ووارشاد و برهان تو ایم…

پیشه ما عشق و شوق کوی توست …

چاکرانه سر به فرمان تواییم….

هرکسی را مطلب و معشوقی گرفت 

ما گرفتار و پریشان تو ایم…

هر کسی را علت و بیماری است.. 

ماهمه بیمار و هجران توایم…

دردمندانیم از سوز فراق …

جملگی محتاج درمان توایم…

ملک دنیا گر همه از آن ماست …

 

       منبع: کتاب پای درس علما، محمد تقی                  صرفی پور، ص ۶۵۷

ما غائبیم نه حضرت


آیت الله سید محمد حسن الهی طباطبایی 
ما غایبیم، نه حضرت
حضرت ولی عصر که غایب نیست. ما هم هیچوقت بدون رابطه نیستیم. ارتباط بین ما و حضرت همیشه وجود دارد…
تصرف حضرت در بشریت، مثل تصرف روح در بدن است؛ آن هم نه فقط برای ما بلکه همه بشریت! ما همیشه تحت نظر حضرتیم. ارتباط ما با حضرت دائمی است. منتهی بعضی از انسان ها این ارتباط را درک می کنند و می شناسند و بعضی نمی شناسند. واگر ما نمی توانیم ارتباط را درک کنیم، چون ما دیدمان کم است؛ ما غایبیم.
منبع کتاب الهیه ص 153