نکته ایی از صلوات شعبانیه
دوشنبه 96/06/13
یک جمله ای که در این صلوات شعبانیه آمده است. در این جمله نورانی فرمودند: « وَ اعْمُرْ قَلْبِي بِطَاعَتِكَ » [1]، قلب و دل من که مقصد و محل کمالات معنوی است را با اطاعت فرمان خودت و « تقوی » آباد کن، چون گناه و معصیت دل را خراب می کند، مرکز ایمان دل انسان است. گناه ایمان را پایین میآورد، آن را از بین میبرد، لذا صفات بد در دل انسان نشأت پیدا میکند، اما اگر « تقوی » را مراعات کردیم و گناه نکردیم دل رو به آبادانی میگذارد، صفات خوب در آن رشد می کند و صفات بد از بین می رود، لذا ملاک آبادی دل و قلب « تقوی » و اطاعت فرمان خداست.
« وَ لَا تُخْزِنِي بِمَعْصِيَتِكَ » ، مرا با گناه کردن رسوا نکن، گناه هم در دنیا و هم در آخرت رسوایی میآورد. آدمی که دزدی کند، دستش را میبُرند، شلاقش میزنند، زندان میبرند، آبرویش میرود، رسوا میشود، این نتیجه گناه است. روز قیامت هم که خدای متعال « عَلَى رُؤُوسِ الْأَشْهَاد » گناهکاران را رسوا میکند دیگر، بنابراین این هم چکیده سخن خدا در قرآن کریم و در بیانات خاتم انبیاء و همه حضرات معصومین است که دعوت به « تقوی » و ترک گناه میکردند
منابع :
[1] - کتاب مصباح المتهجد و سلاح المتعبد ؛ ج2 ؛ ص829