​۱۷- مردم و نماز 

یکصد و چهارده نکته درباره نماز » مردم و نماز 

 با همه اهمیّتی که نماز در نزد خداوند و اولیا دارد، امّا برخورد مردم با آن متفاوت است: 

 الف: عدّه ای ایمان ندارند ونماز نمی خوانند: «فلا صدّق و لاصلّی» [۱] 

 ب: عدّه ای مانع نماز دیگران می‌شوند: «ارایت الذی ینهی عبداً اذا صلّی» [۲] 

 در شأن نزول آیه آمده است که ابوجهل تصمیم گرفت هنگامی که پیامبر برای نماز به سجده می‌رود با لگد، گردن حضرت را در هم بشکند. مردم او را دیدند که رفت ولی منصرف شد. گفتند: چرا چنین نکردی؟! 

 گفت: چون خواستم چنین کنم، خندقی از آتش دیدم که در پیش روی من شعله ور شد. [۳] 

 ج: عدّه ای نماز را مسخره می‌کنند: «و اذا نادیتم الی الصلوة اتخذوها هزواً» [۴] 

 د: عدّه ای بی نشاط نماز می‌خوانند: «واذا قاموا الی الصلوة قاموا کُسالی» [۵] 

 ه: عدّه ای گاهی می‌خوانند و گاهی نمی خوانند: «فویل للمصلّین الّذینهم عن صلوتهم ساهون» [۶] 

 و: عدّه ای به خاطر رسیدن به دنیا، از نماز کم می‌گذارند: «و اذا رأوا تجارة او لهواً انفضّوا الیها و ترکوک قائما» [۷] هرگاه لهو و تجارتی دیدند به سوی آن روانه شده و تو را در حالی که به خواندن خطبه نماز ایستاده ای وامی گذارند. 

 این آیه اشاره به ماجرائی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله مشغول خواندن خطبه‌های نماز جمعه بود که کاروانی تازه وارد، برای فروش اجناس خود شروع به طبل زدن کردند. مردم از پای سخن پیامبر بلند شده و به سراغ تجارت و معامله رفتند و حضرت را تنها گذاشتند.

———-

[۱]: ۱۷) قیامت، ۳۱. 

[۲]: ۱۸) علق، ۴۰. 
[۳]: ۱۹) تفسیر نمونه، ذیل آیه. 

[۴]: ۲۰) مائده، ۵۸. 

[۵]: ۲۱) نساء، ۱۴۲. 

[۶]: ۲۲) ماعون، ۴ - ۵. 
[۷]: ۲۳) جمعه، ۱۰.

منبع:کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 11