شمیم انتظار"عطر نرگسانه

​در حدیث می‌خوانیم اوّلین چیزی که در قیامت مورد سؤال و حساب قرار می‌گیرد نماز است. [۳] 

 آری، اوّلین واجب بر هر مکلّفی قبل از روزه و خمس و زکات و حج و… نماز است و طبیعی است که در قیامت نیز در اوّلین فرصت، از اوّلین تکلیف سؤال شود.

———-

[۳]: ۳۳) بحار، ج ۷، ص ۲۶۷.

منبع:کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز ،محسن قرائتی، صفحه 13

در بعضی روایات می‌خوانیم که نماز، هم اوّلین سفارش انبیا بوده [۳] و هم آخرین وصیّت اولیا. [۴] 

 در تاریخ زندگی امام صادق آمده است که حضرت در آخرین لحظه‌های عمر مبارک خود چشم باز کرده و فرمود: تمام بستگانم را جمع کنید و سپس فرمود: 

 شفاعت ما شامل کسانی که نسبت به نماز سهل انگاری کنند نخواهد شد. [۱]

———-

[۳]: ۲۹) وسائل، ج ۳، ص ۲۶. 

[۴]: ۳۰) مستدرک، ج ۱، ص ۱۷۳. 
[۱]: ۳۱) بحار، ج ۴۷، ص ۲.

منبع:کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 13

 در اهمیّت نماز، همین بس که در روایات می‌خوانیم: اگر نماز، قبول شود، عبادات دیگر هم قبول می‌شود، ولی اگر نماز مردود شود، کارهای دیگر هم ردّ خواهد شد. [۲] 

 پیوند پذیرش عبادات دیگر به قبولی نماز، نقش کلیدی آن را نشان می‌دهد. 

 مثل آنکه اگر پلیس، از شما گواهینامه رانندگی بخواهد، شما هر مدرک و کارت شناسایی معتبر دیگری هم ارائه دهید، پذیرفته نیست. مجوّز رانندگی، داشتن گواهینامه است، و بدون آن، تمام مدارک، بی اثر خواهد بود. 

 در قیامت نیز مجوّز عبور از صراط، اقامه نماز است وبدون آن هیچ عبادتی قبول نمی شود.

———-

[۲]: ۲۸) بحار، ج ۸۲، ص ۲۳۶.

منبع:کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 12

در قیامت بارها میان اهل بهشت و اهل دوزخ گفتگو رخ می‌دهد که قرآن برخی از آنها را بیان فرموده است. در یکی از آن صحنه ها، اهل بهشت از مجرمان می‌پرسند: چه عاملی شما را به دوزخ روانه کرد؟ آنها چهار عامل را می‌شمرند، که اوّلین آنها پایبند نبودن به نماز است: «لم نک من المصلّین» [۱]

———-

[۱]: ۲۷) مدّثر، ۴۳.

منبع:کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 12

 بعضی برای اقامه نماز کتک‌ها خوردند، مثل انقلابیون در زندان شاه و اسرا. 

 بعضی تیر خوردند مثل زُهیر که روزعاشورا جلو امام حسین ایستاد تا امام نمازش را بخواند. 

 بعضی در راه نماز شهید شدند، مثل شهدای محراب: آیة اللَّه اشرفی اصفهانی، دستغیب، صدوقی، مدنی و قاضی طباطبائی. 

 وبعضی در حال نماز شهید شدند مثل علی بن ابیطالب علیهما السلام.

منبع:کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی،12

امر به معروف و دعوت به سوی حقّ، یکی از وظایف هر مسلمانی است و نماز بهترین معروف و کار نیک است. 

 این دعوت، هم با زبان می‌شود و هم با عمل. اگر چهره‌های بارز در صف اوّل قرار گیرند، اگر مردم هنگام رفتن به مسجد لباس خوب و بوی خوش مصرف کنند و اگر نماز، ساده و سریع برگزار شود، این خود یک تشویق عملی برای اقامه نماز است. 

 اگر مثل ابراهیم علیه السلام و اسماعیل علیه السلام برای نمازگزاران خانه خدا را تطهیر می‌کنند، پس باید بدانیم که اگر شخصیّت‌های مهم، مسئول اقامه نماز باشند در دعوت مردم بسیار مؤثّر است.

منبع:یکصدو چهارده نکته  در باره نماز ،محسن قرائتی، صفحه 12

نماز در حکومت علوی 

 حضرت علی علیه السلام به مالک اشتر می‌فرماید: «واجعل افضل اوقاتک للصلوة» [۳] بهترین وقت خودت را برای نماز قرار بده. 

 و بدان ارزش تمام کارهای تو تابع نماز تو است: 

 «واعلم انّ جمیع اعمالک تبع لصلوتک»

———-

[۳]: ۲۶) نهج البلاغه، نامه ۵۳.

منبع :یکصدو چهارده نکته درباره نماز ،محسن قرائتی، صفحه 11

​«وامر اهلک بالصلوة واصطبر علیها» [۲] 

 اوّلین مسئولیّت انسان بعد از خودش، خانواده اوست، ولی از آنجا که همسر وفرزند انسان گاهی سرسختی نشان می‌دهند، انسان باید استقامت کند وبه شیوه‌های مختلف آنان را به سوی دین و نماز دعوت کند، نه آنکه اگر چند بار گفت و اثر نکرد آنان را رها کند.

———-

[۲]: ۲۵) طه، ۱۳۲.

منبع:یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 11

​۱۸- نذر برای نماز 

 بعضی فرزند خود را نذر خدمت در مسجد می‌کنند. مادر مریم گفت: 

ص: ۱۱ 

«نَذرتُ لک ما فی بَطنی مُحرّراً» [۱] 

 خدایا! من نذر کردم که فرزندم را برای خدمت در بیت المقدّس از هر کار معاف و آزادش کنم تا با فراغت کامل در بیت المقدّس خادم باشد. لکن همین که فرزند متولّد شد و دید دختر است، گفت: خدایا! من دختر آوردم و دختر نمی تواند مثل پسر به راحتی خادم باشد. ولی به هر حال به نذرش عمل کرد، و مریم خادم مسجد شد.

———-

[۱]: ۲۴) آل عمران، ۳۵.

یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 11

​۱۷- مردم و نماز 

یکصد و چهارده نکته درباره نماز » مردم و نماز 

 با همه اهمیّتی که نماز در نزد خداوند و اولیا دارد، امّا برخورد مردم با آن متفاوت است: 

 الف: عدّه ای ایمان ندارند ونماز نمی خوانند: «فلا صدّق و لاصلّی» [۱] 

 ب: عدّه ای مانع نماز دیگران می‌شوند: «ارایت الذی ینهی عبداً اذا صلّی» [۲] 

 در شأن نزول آیه آمده است که ابوجهل تصمیم گرفت هنگامی که پیامبر برای نماز به سجده می‌رود با لگد، گردن حضرت را در هم بشکند. مردم او را دیدند که رفت ولی منصرف شد. گفتند: چرا چنین نکردی؟! 

 گفت: چون خواستم چنین کنم، خندقی از آتش دیدم که در پیش روی من شعله ور شد. [۳] 

 ج: عدّه ای نماز را مسخره می‌کنند: «و اذا نادیتم الی الصلوة اتخذوها هزواً» [۴] 

 د: عدّه ای بی نشاط نماز می‌خوانند: «واذا قاموا الی الصلوة قاموا کُسالی» [۵] 

 ه: عدّه ای گاهی می‌خوانند و گاهی نمی خوانند: «فویل للمصلّین الّذینهم عن صلوتهم ساهون» [۶] 

 و: عدّه ای به خاطر رسیدن به دنیا، از نماز کم می‌گذارند: «و اذا رأوا تجارة او لهواً انفضّوا الیها و ترکوک قائما» [۷] هرگاه لهو و تجارتی دیدند به سوی آن روانه شده و تو را در حالی که به خواندن خطبه نماز ایستاده ای وامی گذارند. 

 این آیه اشاره به ماجرائی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله مشغول خواندن خطبه‌های نماز جمعه بود که کاروانی تازه وارد، برای فروش اجناس خود شروع به طبل زدن کردند. مردم از پای سخن پیامبر بلند شده و به سراغ تجارت و معامله رفتند و حضرت را تنها گذاشتند.

———-

[۱]: ۱۷) قیامت، ۳۱. 

[۲]: ۱۸) علق، ۴۰. 
[۳]: ۱۹) تفسیر نمونه، ذیل آیه. 

[۴]: ۲۰) مائده، ۵۸. 

[۵]: ۲۱) نساء، ۱۴۲. 

[۶]: ۲۲) ماعون، ۴ - ۵. 
[۷]: ۲۳) جمعه، ۱۰.

منبع:کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 11