شمیم انتظار"عطر نرگسانه

آيت الله بهجت : امام زمان (عج) خوشی و راحتی ندارد ⁉️

چه مصائبی بر امام زمان(عج) که مالک همه کره زمین است
و تمام امور به دست او انجام می‌گردد، وارد می‌شود و
آن حضرت در چه حالی است و ما در چه حالی؟
او در زندان است و خوشی و راحتی ندارد
و ما چقدر از مطلب غافلیم و توجه نداریم!

کسانی که در خواب و بیداری تشرف حاصل نموده‌اند
از آن حضرت شنیده‌اند که فرموده است:
« برای تعجیل فرج من زیاد دعا کنید».

خدا می‌داند تعداد این دعاها باید چقدر باشد
تا مصلحت ظهور فراهم آید.

قطعاً اگر کسانی در دعا جدی و راستگو باشند
و به همّ و ناراحتی اهل‌بیت علیهم‌السلام مهموم
و به سرور آنان مستبشر باشند
مُبْصَراتی خواهند داشت
و قطعاً مثل ما چشم بسته نیستند.

باید دعا را با شرایط آن کرد
و توبه از گناهان از جمله شرایط دعاست
چنان‌که فرموده‌اند:

«دُعآءُ التائِبِ مُسْتَجابٌ؛
دعای شخصی که توبه کند، اجابت می‌گردد»

نه اینکه برای تعجیل فرج دعا کنیم
و کارهایمان برای
تبعید (دورکردن)
و تأجیل (به‌تأخیر انداختن)
فرج آن حضرت باشد❗️

منبع:"در محضر بهجت” ج1 ص 118

اللهم عجل لولیک الفرج

این مطلب به یقین ثابت است، که اگر از حال انسان معلوم شود که می‌خواهد نماز شب بخواند،، بدون احتیاج به دعاها و آیات معهوده بیدارش می‌کنند.

 این بیدار کردن به طرق مختلف است…

 ما برای اوقات خواب خود افسوس می‌خوریم که چرا برای نماز شب بیدار نمی‌شویم،

 در صورتی که اوقات بیداری را به غفلت می‌گذرانیم!

زیرا اگر در بیداری به توجه و بندگی مشغول بودیم، توفیق بیداری شب را نیز برای تهجد و خواندن نافله شب و تلاوت قرآن پیدا می‌کردیم.

 در محضر آية اللّه بهجت، ج3

‍ کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
حرم امام رضا علیه‌السلام بودم. قصد کردم زیارتنامه بخوانم.

برای خواندن زیارت جامعۀ کبیره، مفاتیح را برداشتم؛

به خود آمدم و دیدم دارم فرازهای دعا را از حفظ می‌خوانم.

تعجب کردم!

بار اول بود که می‌خواستم جامعۀ کبیره بخوانم!

دوباره از اول شروع به خواندن کردم؛

دیدم بیشترش را درست خوانده‌ام.

چند روز در فکر بودم: «چگونه حفظ شده‌ام؟»

یاد روزهایی افتادم که همراه آقا به زیارت حضرت معصومه علیهاالسلام می‌رفتم. آقا هر روز این زیارت را می‌خواند؛

اَلسَّلٰامُ عَلَیْکُمْ یٰا اَهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّةِ…

وَ مَوْضِعَ الرِّسٰالَةِ وَ مُخْتَلَفَ الْمَلٰآئِکَةِ…

وَ مَهْبِطَ الْوَحْیِ وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَةِ…
می‌گفتند:

«ما، در حرم حضرت معصومه علیهاالسلام، 

همه ائمه را زیارت می‌کنیم…

مهبط ملائکه و محل تردّد آنهاست. 

صدا بلند نکنید، ادب را رعایت کنید.»

و این معنای همان روایت امام صادق علیه‌السلام است که: «برای ما اهل‌بیت علیهم‌السلام حرمی است؛ و آن قم است.»

منبع:(این بهشت، آن بهشت، ص۶۵و۶۶؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین علی بهجت)

‍ “نماز شب”  

این مطلب به یقین ثابت است، که اگر از حال انسان معلوم شود که می‌خواهد نماز شب بخواند،، بدون احتیاج به دعاها و آیات معهوده بیدارش می‌کنند.

 این بیدار کردن به طرق مختلف است… ما برای اوقات خواب خود افسوس می‌خوریم که چرا برای نماز شب بیدار نمی‌شویم،

 در صورتی که اوقات بیداری را به غفلت می‌گذرانیم!

زیرا اگر در بیداری به توجه و بندگی مشغول بودیم، توفیق بیداری شب را نیز برای تهجد و خواندن نافله شب و تلاوت قرآن پیدا می‌کردیم.

 منبع :محضر آية اللّه بهجت، ج3

‍ کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
هر سال تابستان‌ها می‌آمد مشهد. در حرم همراهش شده بودم.

ایستاده زیارت می‌کرد.

من اما بعد از مدتی خسته می‌شدم. این‌پاوآن‌پا می‌کردم. 

بیشتر که خسته می‌شدم، می‌نشستم.

باز از نشستن خسته می‌شدم، می‌ایستادم.

اما پیرمرد تمام مدت ایستاده مقابل مرقد مطهر زیارت می‌کرد و ذکر  می‌گفت.

معمولاً زیارتش دو ساعتی طول می‌کشید.

یکبار از حرم که بیرون آمدند، از ایشان پرسیدم: «شما خسته  نمی‌شوید؟! ما که جوانیم، از پا افتادیم!»

جوابی ندادند.

زیارت که تمام می‌شد، تازه صحن‌های حرم امام رضا علیه‌السلام شروع میشد،

به صحن‌ها می‌رفت، 

همه را یاد می‌کرد؛ 

سر مزار علما می‌رفت و برایشان فاتحه می‌خواند.

یک بار از صحن که بیرون آمد، 

به من اشاره کرد: «بیا!»، از جیبش پولی درآورد و به من داد و گفت:  «برو عطاری، داروی «عین‌شین‌قاف» بگیر تا خسته نشوی!»
منبع:این بهشت، آن بهشت، ص٣١و٣٢؛ براساس خاطرۀ یکی از همراهان آقا

یک قدم تا خدا

خاطره‌ای از آیت الله بهجت(ره) : بابا جان، جواب همان است!

1.  کلید رسیدن به مقامات معنوی

امام خمینی  آیت الله قاضی کوه عرفان  آیت الله بهجت 

 مرحوم آیت‌الله قاضی(ره) استاد آیت‌الله بهجت(ره) بودند و حضرت امام(ره) از ایشان به «کوه عرفان» تعبیر می‌فرمودند.
 آقای بهجت(ره) مکرر در نصایح‌شان این عبارت را از مرحوم قاضی(ره) نقل می‌فرمودند:

 «اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند.»  یا در جای دیگری فرمودند: «به صورت من آب دهان بیاندازد» 
 یکی از علما می‌فرمود: «سال‌ها پیش، یک روز خدمت آیت‌الله العظمی بهجت(ره) رفته بودیم.

به ایشان گفتم: «راهی به ما نشان دهید تا آدم شویم.» 
آقای بهجت(ره) فرمودند: «نمازتان را اول وقت بخوانید!» 

این عالم بزرگوار می‌گوید: «در دلم گفتم حاج آقا ما را تحویل نگرفت. 

ما که خودمان نماز اول وقت می‌خوانیم!»
یک‌سال از آن ماجرا گذشت.

 قرار بود به یک جلسه مهمانی بروم و در آن مهمانی دوباره خدمت آقای بهجت(ره) برسم. 

در راه به خودم گفتم: «این دفعه از آقا سوال کنم، ببینم اگر بخواهد راهی معرفی کند تا من به همه‌جا برسم، چه راهی را معرفی می‌کند؟»
وقتی خدمتشان رفتم، همراه جمعی بودیم و ایشان داشتند صحبت می‌کردند. هنوز هیچ سخنی نگفته بودم که ایشان وسط صحبتشان فرمودند: 
«بعضی‌ها پیش ما می‌گویند چکار کنیم تا آدم شویم و رشد پیدا کنیم؟

 به ایشان می‌گوییم نماز اول وقت بخوانید. 
می‌روند سال بعد می‌آیند، پیش خودشان می‌گویند حاج آقا ما را تحویل نگرفت!
 دوباره از حاج آقا بپرسیم که چه باید بکنیم؟ 
همان حرف بنده را دقیق گوش نکردند و رعایت نکردند، حالا دوباره می‌خواهند سؤال کنند! 
بابا جان، جواب همان است، همیشه جواب همان است.»
این عالم بزرگوار می‌فرماید: «من دیگر هیچ حرفی نزدم.

 آقای بهجت(ره) راست می‌گفتند. من برخی از نمازهایم را به وقتش نمی‌خواندم.

 شروع کردم و آن را هم درست کردم.»
 آن عالم بزرگوار کم‌کم به جاهایی که دلش می‌خواست و حتی فوق تصورش بود، رسید. 
منبع:کتاب چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟ علیرضا پناهیان، ص38

‍ آیت الله بهجت:

اگر میخواهید از ناحیه دعا به جایی برسید،

زبان حالتان این باشد:

تسلیم خدا هستیم،هرچه بخواهد بکند،

بنا داریم عمل به وظیفه بندگی کنیم.

منبع: محضر بهجت،ج۱،ص۳۴۱

​

‍  آیت الله بهجت 
خدا می‌داند تعداد دعاها باید چقدر باشد تا مصلحت ظهور فراهم آید.
قطعاً اگر کسانی در دعا جدی و راستگو باشند و به همّ و ناراحتی اهل‌بیت علیهم‌السلام مهموم، و به سرور آنان مستبشر باشند، مُبْصَراتی (مشاهداتی) خواهند داشت و قطعاً مثل ما چشم بسته نیستند.
منبع:در محضر بهجت، ج۱، ص۱۱۸

آيت الله بهجت

اعمال بندگان در هر هفته دو روز دوشنبه،پنجشنبه به امام زمان عج عرضه ميشود،همينقدر ميدانيم آن طوری که بايد باشيم نيستيم.
چيزی که باعث شرمندگی و خجالت زدگی ما ميشود اين است که حضرت همه چيز را ميداند و همه چيز را ميشنود،
آنها ‘عين اللّه الناظره،اذن اللّه السامعه_الواعيه’ ميباشند
ما چه کار کرديم برای قرب و نزديک شدن به آن ها؟

شما که طالب حضور و ظهوريد،چرا کاری نميکنيد که هميشه خودتان را پيش آن حضرت ببينيد؟

او ما را ميبيند و ما او را نميبينيم!چرا اينقدر دوريم؟!
(آنها چشم بينای خدا و گوش شنوای خدا هستند)

منبع:قسمتی از زيارت مطلقه اميرالمؤمنين ع،بحارالانوار،ج١٠٠،ص٣٠۵

 کتاب فيضی از ورای سکوت/٢٢٨

اگر آدم مقید باشد که به مسلمات شرع عمل کند،خدا ا از راهی که باشد

از طریق یک انسان عالمی یا جاهلی از طریق بچه ای یا به واسطه اتفاقی،انسان رابرای رسیدن به هدفش راهنمایی می کند و راه را به آدمی نشان می دهد که چه کار باید بکند. “آیت الله بهجت”