‌ادب و تواضع در برابر قرآن 

وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (اعراف/٢۰۴)

وقتیکه قرآن خوانده میشود، گوش دهید. این «فَاستَمِعُوا لَهُ» منظور تنها گوش دادن نیست. استماع، یعنی گوش بدهید و در قرآن فرو بروید، تفکر و تدبر کنید. ساکت باشید. اَللّه اَللّه نگویید. 

وقتی که در جایی قرآن خوانده می شود باید دل شما بلرزد. 

در برابر قرآن دو زانو بنشینید. سرتان را پایین بیندازید، تفکر و تدبر کنید، قرآن را در خانه جایی قرار ندهید که وقتی می خوابید پایتان را به طرفش دراز کنید. جایی پایینتر از قد و قامت شما نباشد، یک جایگاهی برای قرآن درست کنید. 

وقتی قرآن وارد مجلس میشود یک حرکتی، یک تکانی بخورید. اولأ بلند شوید در محضر قرآن بایستید. قرآن ثقل اکبر است، امام زمان ارواحنافداه بدون قرآن ثقل اصغر است یعنی کوچکتر است؛ ایشان هم تابع قرآن هستند؛ شما اگر امام زمان ارواحنافداه در مجلستان وارد شوند، همه می نشینید با هم صحبت میکنید؟! 

همه در جا بلند می‌‌شوید، ساکت می‌شوید. دیگر نفس کسی بلند نمیشود. قرآن هم همینطور، وقتی قرآن وارد مجلس می‌شود بلند شوید بایستید. یا حداقل یک تکانی بخورید، یک تغییر وضعیتی به خودتان بدهید که بفهمند شما به احترام این قرآن خودتان را جمع و جور کردید و مرتب نشستید. با ادب و تواضع بیشتر بنشینید.

منبع: کلام نورانی استاد حاج آقا زعفری زاده