عبادت حضرت

او گاهي در شبانه روز هزار رکعت نماز مي‏خواند، شبها اندکي مي‏خوابيد و بيشتر آن را بيدار بود و چه بسا که از اول شب تا صبح شب زنده‏داري مي‏کرد.بسيار روزه مي‏گرفت، روزه‏ي سه روز در ماه از حضرت فوت نشد و مي‏فرمود: اين روزه‏ي همه‏ي دهر است. 
بعد از نماز صبح که اول وقت بجا مي‏آورد گاهي سر به سجده مي‏گذاشت و تا طلوع خورشيد در سجده بود،سپس برمي‏خاست و به کارهاي مردم يا امور ديگر مي‏پرداخت و گاهي در محل نماز خود مي‏نشست و مشغول تسبيح و حمد و تکبير و لا اله الا الله و صلوات بر پيامبر و آله او مي‏شد تا طلوع آفتاب.

عبادت حضرت

در روايت است که روزي حضرتش در ميان راه مکه و مدينه کنار بوته‏اي مشغول نماز بود که ماري به طرف او آمد، حضرت بدون توجه به مار، حتي نماز را کوتاه نيز نکرد، مار نزديک شد ولي دوباره به طرف آن بوته رفت، بعد از نماز حضرت فرمود: هر که جز از خدا نترسد، خداوند او را کفايت مي‏کند.

نماز اول وقت

حضرتش به نماز اول وقت بسيار اهميت مي‏داد، در يکي از مباحثات حضرت با عمران صائبي دانشمند معروف،بحث به جاي حساسي رسيده بود که ناگاه حضرت رضا عليه‏السلام از جاي برخاست و به مأمون فرمود:وقت نماز است،عمران گفت:قلبم نرم و آماده شده،پاسخ مرا قطع نکن،حضرت فرمود:نماز مي‏خوانم و باز مي‏گردم