شمیم انتظار"عطر نرگسانه

​۳. جلسات قرآن 

جلسات قرآن که برپا می‌شود خارج از چند امر نیست: تلاوت قرائت ترجمه تفسیر حفظ. 

وقتی در ماه مبارک رمضان مشغول امور مذکور هستیم باید بدانیم که مصداق اتم و اکمل و اجمل و بهترین تالی و قاری و مترجم و مفسر و حافظ قرآن، حضرت صاحب الزمان مهدی موعود موجود عجل الله تعالی فرجه الشریف می‌باشند. چرا که در زیارتنامه آل یس و جامعه می‌خوانیم که: 

۱. السلام علیک یا تالی کتاب الله (تلاوت) 

سلام بر تو ای (امام زمان) که تلاوت کننده کتاب خدائی. 

۲. السلام علیک… و ترجمانه و رَضیَکُم تراجمةً لوحیه (ترجمه) 

سلام بر تو ای امام زمان که ترجمه کننده کتاب خدائی. 

۳. السلام علیک حین تقرءُ (قرائت) 

سلام بر تو ای امام زمان که قرائت کننده کتاب خدائی. 

ص: ۱۵ 

۴. السلام علیک حین… تبیّن (تفسیر) [۱] 

سلام بر تو ای امام زمان که تفسیر کننده کتاب خدائی.

———-

[۱]: مفاتیح الجنان، زیارت آل یس.

​ای امام زمان من بر تو نازل می‌شوم هر کجا که راحله‌ام روی آورد و مرا وارد نماید. و میهمان تو هستم در هر کجا که باشم از شهر‌ها (چون هستی مملوک توست). 

میزبانی و خلق مهمانت 

همه بنشسته بر سر خوانَت 

جانب خلق دائماً جاری است 

ریزش سیل وار احسانت

۲. میهمانی خدا 

ماه رمضان، ماه «ضیافة الله» و میهمانی دادن خداست که میزبان آن حضرت مهدی علیه السلام است. چون: بِیُمنِهِ رزق الوری؛ به یمن و برکت حجت بن الحسن علیه السلام است که موجودات روزی می‌خورند. 

گرچه، اگر با دیده دقت بنگریم در همه سال و همه آنات سفرة میهمانی خدای کریم همراهِ میزبانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف برقرار است چنان که سید بن طاووس رحمة الله گوید: 

نَزیُلکَ حیثُ ما اتَّجهتْ رکابی وَ ضَیفُکَ حیثُ کنتُ مِنَ البلاد [۲]

———-

[۲]: مفاتیح الجنان محدث قمی، زیارت امام زمان در روز جمعه.

​۱. ماه و مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 

یکی از اعمال در آستانة شب اول ماه رمضان همان«استهلال» یعنی طلب دیدن ماه است. از کلمة «ماه» می‌توانیم یادآور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف شویم به دو جهت: 

۱. چون در روایات و دعاها حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف تشبیه به ماه شده اند مثل: وجهه کالقمر الدری؛ [۲] چهره اش مانند ماه نورانی است و… 

کَفِلقَةِ قمر؛ [۱] مانند پاره ماه است. و در دعای ندبه دربارة صفات امامان معصوم علیهم السلام آمده که آنها «ماه‌های فروزانند… «وَ الْاَقمار المنیره» که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف یکی از آن هاست. 

۲. همانطور که مؤمنین مترصدند و آماده می‌شوند که ماه شب رمضان را ببینند و وظیفه خود را عملی کنند، باید آماده باشند که «ماه فاطمه» چه زمانی از افق کعبه نمایان می‌شود، بلکه باید تاریکی‌های گناه را بزدایند تا هر چه زود تر چهرة تابناک مهدی طلوع کند. 

گیرند همه روزه و من گیسویت 

جویند همه هلال و من ابرویت 

از جمله این دوازده ماه تمام 

یک ماه مبارک است و آن هم رویت

———-

[۲]: فردوس الأخبار، ج۴، ص۴۹۶. 
[۱]: الخرایج، ج۱، ص۴۸۱.

منبع. : دیده شده در کتاب رمضان نشان قامت یار ،عباس رمضانعلی زاده ،ص13/14

عبدالله بن مسعود می گوید: از رسول خدا  صلی الله علیه و اله و سلم پرسیدم محبوب ترین کارها نزد خدا چیست؟

حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: نماز در وقت خودش؛

پرسیدم بعد از آن چیست؟ فرمود نیکی به پدر و مادر ؛ 

سپس پرسیدم بعد از آن چیست؟

حضرت فرمود: جهاد در راه خداوند عزوجلّ

منبع: مشاهده شده از کتاب یکصد داستان و حدیث و مطالب متنوع درباره نماز اول وقت، نویسنده رجائی خراسانی ،ص69

​بریدن از نماز، زمینه گرایش به مفاسد 

«فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصلوة واتّبعوا الشهوات» [۲] 

 پس از انبیا گروهی جانشین آنها شدند که نماز را ضایع کردند و از شهوات پیروی نمودند. 

 این آیه، ابتدا ضایع شدن نماز را مطرح کرده و سپس در دام شهوات قرار گرفتن را. چون نماز ریسمان ارتباط با خداست، همین که پاره شد، افتادن در وادی تباهی حتمی است، همچون گسستن بند تسبیح، که همه دانه‌ها در اثر آن پخش و گم می‌شوند.

———-

[۲]: ۴۳) مریم، ۵۹.

منبع :یکصد و چارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، ص16

​نماز و توحید 

 «انّنی انا اللَّه لااله الاّ انا فاعبدنی واقم الصلوة لذکری» [۱] 

 رابطه نماز و توحید بسیار نزدیک است، توحید ما را به سوی نماز می‌کشاند و نماز روح توحید ما را زنده می‌کند. نماز با تکبیر آغاز می‌شود و در هر رکعت بعد از پایان سوره، قبل و بعد از رکوع و هر سجده و در پایان هر نماز، مستحب است اللّه اکبر بگوئیم. در ذکر رکوع و سجود، سبحان اللّه می‌گوئیم و در رکعت سوم وچهارم «لااله الا اللَّه» می‌گوئیم که همه مایه صیقل دادن روح توحید و جلوه دادن روح ایمان است.

———-

[۱]: ۴۲) طه، ۱۴.

منبع :کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 16

همه ما با کلمه محراب آشنا هستیم، این کلمه در قرآن نیز درباره محلّ نماز زکریّاعلیه السلام آمده است. «هو قائم یصلّی فی المحراب» [۱] 

 محراب در لغت یعنی محلّ حرب وجنگ، پس نماز وحضور در محرابِ عبادت، قیام برای جنگ با ابلیس است. 

 اگر انسان هر روز چند بار در محلی قرار بگیرد که نامش محل جنگ باشد، جنگ با هوس‌ها و شیطان‌ها و طاغوت ها، القای این کلمه چه تأثیری در فرد و جامعه دارد؟ 

 بگذریم که امروز به خاطر فرهنگ غلط، محراب‌ها را تزیین می‌کنند وگل بوته‌های کاشی کاری ها، صحنه را درست به عکس کرده وبه جای فرار شیطان جولانگاه او قرار داده است. 

 روزی پیامبرصلی الله علیه وآله به فاطمه علیها السلام فرمود: 

 این پرده را از جلو دید من بردار، زیرا گلِ روی این پارچه، در حال نماز توجّه مرا از بین می‌برد. 

 ولی ما امروز مبلغ سنگینی خرج می‌کنیم تا محراب را با انواع کاشی تزیین کنیم. نمی دانم چرا به اسم شعائر مذهبی و هنر معماری، از متن اسلام دور می‌شویم؟ اسلام هر چه عمیق ولی بی 

ص: ۱۶ 

آلایش معرفی شود جاذبه بیشتری خواهد داشت. ما با این همه تزیینات چند نفر را به مسجد جذب کرده ایم و اگر بودجه این تشریفات را صرف نیازهای ضروری جوانان کنیم چقدر جذب خواهیم کرد؟

———-

[۱]: ۴۱) آل عمران، ۳۸ - ۳۹.

منبع:کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفح16

 ما در هر نماز با گفتن «اهدنا الصرط المستقیم» از خداوند راه مستقیم را می‌خواهیم. 

 انسان هر لحظه فکر تازه ای دارد، دوستان و دشمنان، نزدیکان و بیگانگان، طاغوت‌ها و وسوسه گران وشیاطین نیز با تلقین و تشویق و تهدید و تبلیغ، برای انسان طرح هائی را دارند و برنامه ریزی هائی 

می کنند که انسان جز با امداد الهی هرگز نمی تواند در میان این همه راه که از هوسها مایه می‌گیرد، نجات یابد و راه مستقیم را بپیماید. 

 «اهدنا الصراط المستقیم»، را مستقیم: 

 راه خدا و اولیای خداست. 

 راهی است که از هرگونه خطا و انحراف دور است. 

 راهی است که ترسیم کننده آن مرا دوست دارد و نیازم را می‌داند. 

 راهی است که به بهشت منتهی می‌شود. 

 راهی است که با فطرت سالم هماهنگ است. 

 راهی است که اگر در آن راه بمیرم شهید محسوب می‌شوم. 

 راهی است که از عالم بالا و بالاتر از علم ماست. 

 راهی است که انسان در آن دچار شک وپشیمانی نمی شود. 

 راهی است از همه راه‌ها صاف تر، نزدیک تر و روشن تر. 

 وبالاخره راه مستقیم، راه انبیا، شهدا، صالحان وصدیّقین است. 

 اینها نشانه‌های راه حقّ ومستقیم است که شناخت آن مشکل و دقیق است وحرکت وپایداری در آن نیاز به امداد الهی دارد.

منبع:کتاب و یکصدو چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 16

​۳۰- نماز و قیامت 

 مردم نسبت به رستاخیز و معاد، چند دسته هستند: 

 ۱- گروهی به قیامت شک دارند: «ان کنتم فی ریب من البعث» [۲] 

 ۲- گروهی به قیامت گمان دارند: «یظنّون انّهم ملاقوا اللَّه» [۳] 

 ۳- گروهی به قیامت یقین دارند: «و بالاخرة هم یوقنون» [۴] 

 ۴- گروهی منکر قیامت هستند: «و کنا نکذب بیوم الدّین» [۵] 

 ۵ - گروهی ایمان دارند ولی فراموش می‌کنند: «نسوا یوم الحساب» [۶] 

 قرآن برای رفع شک استدلال کرده و از مؤمنین وگمان دارندگان ستایش کرده است و از منکران، برهان خواسته که دلیل انکار شما چیست؟ و برای گروه پنجم دائماً تذکّراتی داده که انسان فراموش نکند. 

 نماز، هم شک زدایی می‌کند و هم غفلت‌ها را به «یاد» تبدیل می‌سازد. در نماز با گفتن «مالک یوم الدّین» در هر شبانه روز حداقل ده بار، انسان مسئله قیامت را به خود تلقین می‌کند و تذکّر می‌دهد.

———-

[۲]: ۳۶) حج، ۵. 

[۳]: ۳۷) بقره، ۴۶. 

[۴]: ۳۸) نمل، ۳۱. 
[۵]: ۳۹) مدّثر، ۴۶. 

[۶]: ۴۰) ص، ۲۶.

منبع:کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 15