شمیم انتظار"عطر نرگسانه

بهترین ویژگی زن 

امیر المؤ منین علیه السلام می فرماید: من و عده ای از اصحاب نزد رسول خدا صلی اللّه علیه و آله بودیم، آن حضرت فرمود: بهترین ویژگی زنان چیست؟ 
هیچیک از ما نتوانستیم جواب دهیم تا اینکه جلسه به پایان رسید و از یکدیگر جدا شویم. 
من بسوی فاطمه علیها السلام رفتم و از سوالی که پیامبر صلی اللّه علیه و آله از ما پرسیده بود او را مطلع کردم و گفتم کسی از ما نتوانست به آن پاسخ دهد. 
فاطمه علیها السلام فرمود: ولی من جواب آن را می دانم، بهترین ویژگی زنان این است که به مردها نگاه نکنند و مردها آنان را نبینند. 
نزد رسول خدا صلی اللّه علیه و آله رفتم و عرض کردم: ای رسول خدا! شما سوال کردید چه چیزی برای زنان بهتر است. 

بهترین صفت زنان این است که به مردها نگاه نکنند و مردها آنها را نبینند.
پیامبر صلی اللّه علیه و آله فرمود: تو وقتی نزد من بودی جواب آن را نمی دانستی چه کسی جواب سوال را به تو آموخت؟ 

عرض کرد: فاطمه. 

پیامبر صلی اللّه علیه و آله شگفت زده شد و فرمود: براستی که فاطمه پاره تن من است. 

بنابر گفته فاطمه علیها السلام زن باید پوشش کامل خود را مراعات کند تا نامحرم او را نبینند و خود از نگاه به نامحرم بپرهیزد تا عفت و سلامت او محفوظ بماند

منبع:بحار الانوار، ج 43، ص 91

عارف مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی در بیانی، معنای غیبت حضرت ولی عصر(عج) را اینگونه تشریح می‌کنند:

سوال شد 

امام زمان (عج) غایب است یعنی چه؟
 گفتم غایب؟ کدام غایب؟ بچه دستش را از دست پدر رها کرده و گم شده می گوید: پدرم گم شده است.

ما مثل بچه‌ای هستیم که پدرش دست او را گرفته است تا به جایی ببرد و در طول مسیر از بازاری عبور می‌کنند.

بچه جلب ویترین مغازه‌ها می‌شود و دست پدر را رها می‌کند و در بازار گم می‌شود و وقتی متوجه می‌شود که دیگر پدر را نمی‌بیند، گمان می‌کند پدرش گم شده است. در حالی که در واقع خودش گم شده است.

انبیاء و اولیاء پدران خلق اند و دست خلائق را می‌گیرند تا آنها را به سلامت از بازار دنیا عبور دهند. 

غالب خلائق جلب متاع‌های دنیا شده‌اند و دست پدر را رها کرده و در بازار دنیا گم شده‌اند. 

مام زمان (عج) گم و غایب نشده است ما گم شدیم و محجوب گشته‌ایم. امام غایب نیست، تو نمی بینی آقا را. او حاضر است. چشمت رو که اسیر دنیا شده اگر از دنیا دست بردارد، آقا را می بیند. خلاصه نگو آقا #غایب است. تو نمی بینی.
منبع:کتاب “امام زمان (عج) در کلام اولیای ربانی/مهدی لک علی آبادی/ ص 30″

 اهمیت اخلاص در نماز 
✅ واقعا برای چه نماز می خوانیم؟
حتما باید در انگیزه نماز خواندنمان عمیق شویم علت اینکه نماز های ما گاهی کم اثر و کم ثمر است ریشه اش در نیت های درونی ماست.
 که عملمان خالص برای خدای مهربان نیست، انگیزه درونی ما گاهی نگاه اطرافیان و تاثیر برخورد آنهاست که اگر بدون توجه به آنها فقط محبت به خدا ما را به نماز بکشد بی شک نمازمان تغییر می کند!
🍃🌹 امام صادق(ع):🌹🍃
  لَيْسَتْ الصلوة قِيَامِكَ وَ قُعُودِكَ أَنَّما الصلوة اخلاصك وَ انَّ تُرِيدُ بِهَا اللَّهَ وَحْدَهُ. 
نماز شما در بلند شدن و ايستادن نيست همانا نماز شما فقط اخلاص شماست و اخلاص هم آن است كه در نماز فقط خداوند را در نظر بگيريد.
منبع:محجّة البيضاء، ج ۱، ص ۳۵۰

✨🌸آیت الله بهجت رحمة الله علیه ؛
👌نصیحتی از این بالاتر نیست که انسان تصمیم جدی بگیرد که اگر خداوند به او یکصد سال هم عمر داد ، عالما و عامدا حتی یک آن ، معصیت نکند . اگر چنین حالی واقعا برای او پیدا شود ، خداوند او را کمک می کند و توفیق می دهد .
منبع:زمزم عرفان ، ص  ۳۸۹

آیت‌الله حائری شیرازی:

🔹شیعه هزار سال است که انتظار می‌کشد، اما مسیحی‌ها دو هزار سال است که منتظر [منجی] اند! 

🔹آن چیزی که موجب نگرانی ماست این است که آقا وقتی آمد این‌قدر از آن‌ها [مسیحی‌ها] دورش بچرخند که دست ما به او نرسد.
🔹همان‌طوری که وقتی ایرانیان آمدند در میدان، این‌قدر دور علی(ع) چرخیدند که عرب‌ها دست‌شان نمی‌رسید. اشعث بن قیس به حضرت گفت سبقتنا هذا العجم علی قربک یا امیرالمؤمنین؛ عجم‌ها نمی‌گذارند دست ما به شما برسد. حضرت گفت: شماها دیر آمدید، این‌ها جلوتر آمدند. بعضی‌ها در بسترشان می‌خوابند دیرتر می‌آیند، توقع دارید من این‌ها را طردشان کنم؟ من طردشان نمی‌کنم
منبع:خبرنامه آینده روشن، شماره۲۳، اردیبهشت۱۳۹۵، ص۵۱.

مرحوم شیخ جلیل جناب آقای شیخ محمد تقی مازندرانی فرموده:

من در ایام جوانی هر وقت برای زیارت به نجف اشرف مشرف می شدم، در مسجد سهله بیتوته می کردم. زیرا من در آن مسجد معنویت عجیبی می دیدم که در سایر مساجد آن معنویت را مشاهده نمی نمودم، من هر وقت به مسجد سهله می رفتم، در حجره فوقانی کنار مقام مقدس حضرت بقیة الله روحی فداه بیتوته می کردم، در یکی از مسافرتها که به نجف اشرف رفته بودم و به مسجد سهله رفتم.

نیمه های شب که از خواب بیدار شدم به ساعت نگاه کردم، دیدم وقت تهجد و نمازشب است. در این بین صدای مناجات عجیبی که بسیار روح افزا و در و دیوار مسجد را به زلزله و غلغله انداخته بود، فضای مسجد را پر کرده بود. خوب گوش دادم که ببینم این صدای مناجات از کجاست متوجه شدم که از پایین مقام است، از اتاق بیرون آمدم دیدم بزرگواری طرف شرقی مقام امام زمان که وسط مسجد سهله است، در کنار دیوار به سجده افتاده و اوست که مناجات می کند.

ناگهان لرزه بر اندام افتاد، نشستم و گوش دادم ببینم او چه می گوید و در مناجاتش چه دعایی را می خواند، چیزی متوجه نشدم فقط بعضی از کلماتش را می فهمیدم مثلا گاهی می فرمود:«شیعتی» در این بین از بعضی علائم متوجه شدم و یقین کردم، که ایشان حضرت بقیة الله روحی فداه است. بیتاب شدم و بیهوش به روی زمین افتادم وقتی چشمم را باز کردم نزدیک طلوع آفتاب بود وضو گرفتم و نماز صبح را خواندم و تا مدتی از شنیدن آن مناجات و حالات، در خود احساس سرور و خوشبختی می نمودم.

منبه : کتاب ملاقات با امام زمان ص۲۵۰

آیت الله بهجت :صلوات منهدم کننده ی گناهان است.این روایت در کتاب “جامع الاخبار” از رسول اکرم نقل شده است : 《من صلى على مرة،لم یبق له من ذنوبه ذرة》(هر کس یکبار بر من صلوات بفرستند،یک ذره از گناهانش باقی نمیماند.

رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:

«الدُّنْیا سَاعَۀ فَاجْعَلْهَا طَاعَۀ» 

«دنیا ساعتی بیش نیست، این ساعت را در طاعت صرف کن».

منبع:مستدرک الوسائل جلد 68 

‌ ‌
آنانکه برای تبلیغ نام مقدس امام زمان علیه السلام می خواهند قدمی بردارند نباید انتظار پاداش از سوی کسی داشته باشند و تنها به عشق و‌محبت به محبوب قدم در راه تبلیغ آن حضرت بگذارند و بدانند اگر دستگاههای دولتی یا غیر دولتی نتوانند زحمات بی شائبه و خالصانه آنها را جبران کنند مهم نیست، این امام عصر روحی فداه است که شیفته و دوست واقعی خود را می شناسد و‌پاداشهای فراوان و غیر قابل تصور به او می دهد..
وچه بسا همین محرومیت ظاهری، از عنایات خود محبوب باشد چرا که آنحضرت می خواهند پاداش زحمات دوستان خود را با دست خود بدهند و‌نگذارند نیت آنان با مسائل دنیوی مخلوط شده و ارزش خدمات عاشق و شیفته حقیقی کاهش یابد.

منبع:کتاب شریف خورشید هدایت ج/2 ص 204
نوشته حجت الاسلام علیرضا نعمتی حفظه الله

 ای یونس غمگین نباش…

در یکى از روزها، عدّه اى از دوستان امام رضا علیه السلام در منزل آن حضرت گرد یکدیگر جمع شده بودند و یونس بن عبدالرّحمن نیز که از افراد مورد اعتماد حضرت و از شخصیّت هاى ارزنده بود، در جمع ایشان حضور داشت.
هنگامى که آنان مشغول صحبت و مذاکره بودند، ناگهان گروهى از اهالى بصره اجازه ورود خواستند. امام علیه السلام، به یونس فرمود: داخل اتاق برو و مواظب باش هیچ گونه عکس العملى از خود نشان ندهى؛ مگر آن که به تو اجازه داده شود. آن گاه اجازه فرمود و اهالى بصره وارد شدند و بر علیه یونس، به سخن چینى و ناسزاگوئى آغاز کردند.
در این بین حضرت رضا علیه السلام سر مبارک خود را پائین انداخته بود و هیچ سخنى نمى فرمود؛ و نیز عکس العملى ننمود تا آن که بلند شدند و ضمن خداحافظى از نزد حضرت خارج گشتند. بعد از آن، حضرت اجازه فرمود تا یونس از اتاق بیرون آید. یونس با حالتى غمگین و چشمى گریان وارد شد و حضرت را مخاطب قرار داد و اظهار داشت:
یاابن رسول اللّه ! من فدایت گردم. من با چنین افرادى معاشرت دارم، در حالى که نمى دانستم درباره من چنین خواهند گفت و چنین نسبت هائى را به من مى دهند.
امام رضا علیه السلام با ملاطفت، یونس بن عبدالرّحمان را مورد خطاب قرار داد و فرمود: اى یونس ! غمگین مباش، مردم هر چه مى خواهند بگویند، این گونه مسائل و صحبت ها اهمیّتى ندارد، زمانى که امامِ تو از تو راضى و خوشنود باشد هیچ جاى نگرانى و ناراحتى وجود ندارد.
اى یونس ! سعى کن، همیشه با مردم به مقدار کمال و معرفت آن ها سخن بگوئى و معارف الهى را براى آن ها بیان نمائى و از طرح و بیان آن مطالب و مسائلى که نمى فهمند و درک نمى کنند، خوددارى کن.
اى یونس ! هنگامى که تو دُرّ گرانبهائى را در دست خویش دارى و مردم بگویند که سنگ یا کلوخى در دست تو است و یا آن که سنگى در دست تو باشد و مردم بگویند که درّ گرانبهائى در دست دارى، چنین گفتارى چه تاثیرى در اعتقادات و افکار تو خواهد داشت؟ و آیا از چنین افکار و گفتار مردم، سود و یا زیانى بر تو وارد مى شود؟! یونس با فرمایشات حضرت آرامش یافت و اظهار داشت: خیر، سخنان ایشان هیچ اهمیّتى برایم ندارد.
امام رضا علیه السلام مجدّدا او را مخاطب قرار داد و فرمود:
اى یونس، بنابر این چنانچه راه صحیح را شناخته، همچنین حقیقت را درک کرده باشى و نیز امامت از تو راضى باشد، نباید افکار و گفتار مردم در روحیّه، اعتقادات و افکار تو کمترین تاثیرى داشته باشد؛ مردم هر چه مى خواهند، بگویند.

منبع: بحارالا نوار: ج 2، ص 65، ح 5، به نقل از کتاب رجال کشّى.