موضوعات: "امامان معصوم" یا "امام رضا"
چهل حدیث اخلاقی از امام رضا(ع)
دوشنبه 93/10/01
چهل حديث اخلاقي از امام رضا عليه السلام
1- سه ويژگى برجسته مؤمن
لا يَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِنًا حَتّى تَكُونَ فيهِ ثَلاثُ خِصال:1ـ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ. 2ـ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِيِّهِ. 3ـ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِيِّهِ. فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَكِتْمانُ سِرِّهِ. وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِيِّهِ فَمُداراةُ النّاسِ. وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِيِّهِ فَالصَّبْرُ فِى الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ.
مؤمن، مؤمن واقعى نيست، مگر آن كه سه خصلت در او باشد:سنّتى از پروردگارش و سنّتى از پيامبرش و سنّتى از امامش. امّا سنّت پروردگارش، پوشاندن راز خود است،امّا سنّت پيغمبرش، مدارا و نرم رفتارى با مردم است،امّا سنّت امامش، صبر كردن در زمان تنگدستى و پريشان حالى است.
2- پاداش نيكى پنهانى و سزاى افشا كننده بدى
« أَلْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ يَعْدِلُ سَبْعينَ حَسَنَةً، وَ الْمُذيعُ بِالسَّيِّئَةِ مَخْذُولٌ، وَالْمُسْتَتِرُ بِالسَّيِّئَةِ مَغْفُورٌ لَهُ ».
پنهان كننده كار نيك [پاداشش] برابر هفتاد حسنه است، و آشكاركننده كار بد سرافكنده است، و پنهان كننده كار بد آمرزيده است.
3- نظافت
« مِنْ أَخْلاقِ الأَنْبِياءِ التَّنَظُّفُ ».
از اخلاق پيامبران، نظافت و پاكيزگى است.
4- امين و اميننما
« لَمْ يَخُنْكَ الاَْمينُ وَ لكِنِ ائْتَمَنْتَ الْخائِنَ ».
امين به تو خيانت نكرده [و نمىكند] و ليكن [تو] خائن را امين تصوّر نموده اى.
5- مقام برادر بزرگتر
« أَلاَْخُ الاَْكْبَرُ بِمَنْزِلَةِ الاَْبِ ».
برادر بزرگتر به منزله پدر است.
6- دوست و دشمن هر كس
« صَديقُ كُلِّ امْرِء عَقْلُهُ وَ عَدُوُّهُ جَهْلُهُ ».
دوست هر كس عقل او، و دشمنش جهل اوست.
7- نام بردن با احترام
« إِذا ذَكَرْتَ الرَّجُلَ وَهُوَ حاضِرٌ فَكَنِّهِ، وَ إِذا كَانَ غائِباً فَسَمِّه ».
چون شخص حاضرى را نام برى [براى احترام] كنيه او را بگو و اگر غائب باشد نامش را بگو.
برخی از حالات و سیره امام رضا (ع)
دوشنبه 93/10/01
عبادت حضرت
او گاهي در شبانه روز هزار رکعت نماز ميخواند، شبها اندکي ميخوابيد و بيشتر آن را بيدار بود و چه بسا که از اول شب تا صبح شب زندهداري ميکرد.بسيار روزه ميگرفت، روزهي سه روز در ماه از حضرت فوت نشد و ميفرمود: اين روزهي همهي دهر است.
بعد از نماز صبح که اول وقت بجا ميآورد گاهي سر به سجده ميگذاشت و تا طلوع خورشيد در سجده بود،سپس برميخاست و به کارهاي مردم يا امور ديگر ميپرداخت و گاهي در محل نماز خود مينشست و مشغول تسبيح و حمد و تکبير و لا اله الا الله و صلوات بر پيامبر و آله او ميشد تا طلوع آفتاب.
عبادت حضرت
در روايت است که روزي حضرتش در ميان راه مکه و مدينه کنار بوتهاي مشغول نماز بود که ماري به طرف او آمد، حضرت بدون توجه به مار، حتي نماز را کوتاه نيز نکرد، مار نزديک شد ولي دوباره به طرف آن بوته رفت، بعد از نماز حضرت فرمود: هر که جز از خدا نترسد، خداوند او را کفايت ميکند.
ادامه »
