شمیم انتظار"عطر نرگسانه

در ایام ویژه مثل شب قدر، اعیاد اسلامی، و هر شب و روزی که دارای فضلیت و ارزشی است و برای آن دعا و مراسمی مخصوص وارد شده است، مثل شب مبعث، شب میلاد پیامبر، شب جمعه، معمولاً نمازهای مخصوصی هم وارد شده است. شاید نتوان ایّام مقدّسی را پیدا کرد که در آن برنامه نماز نباشد.

منبع :کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، ص6

در هر شبانه روز پنج نماز واجب داریم ودر هرنمازی سفارش به اذان واقامه شده است. در این دو ندای آسمانی جمعاً:
بیست مرتبه «حیّ علی الصلوة»
بیست مرتبه «حیّ علی الفلاح»
بیست مرتبه «حیّ علی خیرالعمل»
و ده مرتبه «قد قامت الصّلوة» می‌گوئیم.
با توجّه به اینکه مراد از «فلاح» و «خیرالعمل» در اذان همان نماز است، هر مسلمانی در هر شبانه روز هفتاد مرتبه با کلمه «حیّ» به خود و دیگران، تلقین شتاب به سوی نماز می‌کند و برای انجام هیچ عبادتی این همه هیاهو و تشویق وارد نشده است. به خصوص که سفارش شده اذان را بلند بگوئید و با صدای زیبا بگوئید.
اذان، شکستن سکوت است، اذان، یک دوره ایدئولوژی و تفکّرات ناب اسلامی است،
اذان، سرود مذهبی است با عباراتی کوتاه و پرمحتوا،
اذان، هشدار به غافلان است، اذان، نشانه باز بودن جوّ مذهبی است و اذان، نشانه حیات معنوی است.

منبع :کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی ،ص6

قبل از حضرت محمد صلی الله علیه وآله در آئین حضرت عیسی هم نماز بوده که قرآن از زبان او نقل می‌کند که خداوند مرا به نماز سفارش کرده است: «واوصانی بالصلوة» [۱] وقبل از او موسی بوده که خداوند به او خطاب می‌کند: «اقم الصلوة لذکری» [۲] و قبل از موسی پدر زن او حضرت شعیب بوده که نماز داشته است: «یا شعیب اصلاتک تأمرک» [۳] و قبل از همه آنها ابراهیم بوده که از خداوند برای خود و ذریّه اش توفیق اقامه
نماز را می‌خواند: «ربّ اجعلنی مقیم الصلوة و من ذریّتی» [۴]
و این لقمان است که به فرزندش می‌گوید:
«یا بنیّ اقم الصلوة و أمربالمعروف و انه عن المنکر» [۵]
پسر من نماز را بپا دار و امر به معروف و نهی از منکر کن.
جالب آن است که معمولاً در کنار نماز سفارش به زکات می‌شود ولی از آنجا که نوجوان معمولاً پول ندارد، در این آیه در کنار نماز به جای زکات به امر به معروف ونهی ازمنکر سفارش شده است.
———-
[۱]: ۱) مریم، ۳۱.
[۲]: ۲) طه، ۲۴.
[۳]: ۳) هود، ۸۷.

[۴]: ۴) ابراهیم، ۴۰.
[۵]: ۵) لقمان، ۱۷.

منبع :یکصد و چهارده  نکته درباره نماز ،محسن قرائتی ص5

در هر شبانه روز پنج نماز واجب داریم ودر هرنمازی سفارش به اذان واقامه شده است. در این دو ندای آسمانی جمعاً:
بیست مرتبه «حیّ علی الصلوة»
بیست مرتبه «حیّ علی الفلاح»
بیست مرتبه «حیّ علی خیرالعمل»
و ده مرتبه «قد قامت الصّلوة» می‌گوئیم.
با توجّه به اینکه مراد از «فلاح» و «خیرالعمل» در اذان همان نماز است، هر مسلمانی در هر شبانه روز هفتاد مرتبه با کلمه «حیّ» به خود و دیگران، تلقین شتاب به سوی نماز می‌کند و برای انجام هیچ عبادتی این همه هیاهو و تشویق وارد نشده است. به خصوص که سفارش شده اذان را بلند بگوئید و با صدای زیبا بگوئید.
اذان، شکستن سکوت است، اذان، یک دوره ایدئولوژی و تفکّرات ناب اسلامی است،
اذان، سرود مذهبی است با عباراتی کوتاه و پرمحتوا،
اذان، هشدار به غافلان است، اذان، نشانه باز بودن جوّ مذهبی است و اذان، نشانه حیات معنوی است.

 منبع:یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن  قرائتی، ص6

​كيفيت نماز شب 

نماز شب يازده ركعت است، به اين ترتيب: 

چهار نماز دو ركعتي مانند نماز صبح خوانده مي‌شود به نيّت نافله شب. 

دو ركعت نماز شفع كه بهتر است در ركعت اول بعد از حمد سوره ناس و در ركعت دوم بعد از حمد سوره فلق خوانده شود. 

يك ركعت نماز وتر كه بعد از حمد سه مرتبه سوره توحيد و يك مرتبه سوره فلق و يك مرتبه سوره ناس خوانده مي‌شود. البتّه مي‌توان يك سوره تنها هم خواند. 

سپس در قنوت، حاجات را از خداوند درخواست مي‌كند و در پايان براي چهل مؤمن دعا و طلب مغفرت مي‌شود. (افراد زنده را نيز مي‌توان دعا كرد). پس از دعا و طلب مغفرت، هفتاد مرتبه: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّي وَأَتُوبُ إِلَيْهِ». سپس هفت مرتبه: «هذا مَقامُ العآئِذِ بِكَ مِنَ النّارِ». در پايان سيصد مرتبه ذكر «اَلعَفْو» را تكرار كرده و بعد از آن با گفتن: «رَبِّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي وَتُبْ عَلَيَّ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوّابُ الرَّحِيمُ» قنوت تمام شده و نماز ادامه پيدا مي‌كند. بهتر است اين دعاها را با حالت گريه و تضرّع بگويد و آن را طول بدهد. 

گفته شد در قنوت نماز وتر براي چهل مؤمن درخواست دعا و استغفار كنيم، كه اگر كسي براي چهل مؤمن دعا كند، دعا براي خودش نيز زودتر به اجابت مي‌رسد. بهتر است براي كساني درخواست مغفرت كنيم كه از نزديك ترين انسان‌ها به ما باشند، مانند پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ، خواهر 

و برادر، همسر و فرزندان، استاد و همسايه، علما و صلحا، بزرگان و مراجع تقليد و ذوي الحقوق (كساني كه حقّي به گردن ما دارند).

منبع:دیده شده در کتاب نماز شب ، انتشارات مسجد مقدس جمکران ص4/5

​آثار نماز شب در آخرت 

گريان نبودن چشم- زينت آدمي در قيامت 

دفع حرارت آتش قيامت- سبب ورود به بهشت 

آسايش در موقف قيامت- عبور سريع از پل صراط 

عبور از درهاي هشت گانه بهشت 

گرفتن نامه اعمال به دست راست

منبع:دیده شده در کتاب نماز شب ،انتشارات مسجد مقدس جمکران. ص3/5

​آثار نماز شب پس از مرگ 

نورانيت قبر- مانع فشار قبر 

نجات از عذاب قبر- نجات از وحشت قبر 

شفاعت نمازگزار در قبر- همراه و مونس انسان در قبر 

چراغ انسان در تاريكي قبر- خروج از قبر با صورت نوراني

منبع:دیده شده در کتاب نماز شب ،انتشارات مسجد مقدس جمکران ،ص3/5

آثار نماز شب در دنيا 

آرامش بدن- سلامتي بدن 

درمان بيماري ها- خوش اخلاقي 

خوشبو شدن- ريزش گناهان

عصبانيت شيطان- رفع گرفتاري ها 

رفع غم و اندوه- رفع خشم خداوند 

عاقبت به خيري- طولاني شدن عمر 

نجات از بلاهاي طبيعي- نورانيت قلب 

نورانيت چشم- نورانيت منزل 

كسب نور دائم- زيبايي صورت 

نورانيت و سفيدي صورت- نورانيت سيرت و باطن 

مايه تقرّب به خداوند- به اجابت رسيدن دعا 

بازداشتن انسان از گناه- زياد شدن رزق و روزي 

رحمت و آمرزش خداوند- سلاح معنوي در

برابر دشمن

منبع:کتاب نماز شب ،انتشارات مسجد مقدس جمکران ص3/5

​

درباره فضيلت و اهمّيت نماز شب، رواياتي از رسول خداصلي الله 

عليه وآله نقل شده كه فرمودند: «نماز شب چراغي است در تاريكي قبر». 

«برترين نماز بعد از نمازهاي واجب، نماز شب است». 

«برترين نمازهاي مستحبّي، نماز نيمه شب است، و چه اندكند به جا آورندگان آن! ». 

«بهترين شما كساني هستند كه خوش گفتارند، گرسنگان را سير مي‌كنند و در شب،

در آن هنگام كه مردم خوابند، نماز مي‌خوانند». 

«دو ركعت نماز در داخل شب محبوب تر است پيش من از دنيا و آنچه در آن است». 

امام صادق عليه السلام نيز در اين باره فرمودند: 

«نماز شب چراغ خانه قبر و حجابي در ميان انسان و آتش دوزخ و گذرنامه صراط و كليد بهشت است». 

«نماز شب گناهان مؤمن را كه در روز مرتكب شده، از بين مي‌برد». 

«نماز شب صورت و اخلاق را نيكو و بوي انسان را خوش مي‌كند، روزي را زياد و به

سوي ايشان مي‌كشد، همّ و غم را از بين برده و چشم را روشن و بينا مي‌كند». 

امام حسن عسكري عليه السلام فرمودند: «رسيدن به لقاي خداوند سفري است كه تنها مركب راهوار آن، شب زنده داري است». (۱۱)

منبع:کتاب نماز شب ،انتشارات مسجد مقدس جمکران،ص3/5

​

در قرآن كريم بيش از نُه آيه پيرامون نماز شب ذكر شده است. آيات شريفه عبارتند از: 

«وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسي أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً»؛ (۲) و پاسي از شب را (از خواب برخيز، و) قرآن (و نماز) بخوان! اين يك وظيفه اضافي براي توست؛ اميد است پروردگارت تو را به مقامي در خور ستايش برانگيزد! 

* * * 

«تَتَجافي جُنُوبُهُمْ عَنِ المَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَطَمَعاً وَمِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ»؛ (۳) پهلو هايشان از بسترها در دل شب دور مي‌شود 

بپا مي‌خيزند و رو به درگاه خدا مي‌آورند) و پروردگار خود را با بيم و اميد مي‌خوانند، و از آنچه به آنان روزي داده ايم انفاق مي‌كنند! 

* * * 

«كانُوا قَلِيلاً مِنَ اللَّيْلِ ما يَهْجَعُونَ وَبِالأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ»؛ (۴) آن‌ها كمي از شب را مي‌خوابيدند، و در سحرگاهان استغفار مي‌كردند. 

* * * 

«يا أَيُّهَا المُزَّمِّلُ قُمِ اللَّيْلَ إِلّا قَلِيلاً نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلاً أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ القُرْآنَ تَرْتِيلاً»؛ (۵) اي جامه به خود پيچيده! شب را، جز كمي، بپاخيز!

[]نيمي از شب را، يا كمي از آن كم كن، يا بر نصف آن بيفزا، و قرآن را با دقّت و تأمّل بخوان. 

* * * 

«إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْني مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطآئِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَؤُوا ما تَيَسَّرَ مِنَ القُرْآنَ»؛ (۶) پروردگارت مي‌داند كه تو و گروهي از آن‌ها كه با تو هستند نزديك دو سوم از شب يا نصف يا ثلث آن را به پا مي‌خيزند؛ خداوند شب و روز را اندازه گيري مي‌كند؛ او مي‌داند كه شما نمي توانيد مقدار آن را (به دقّت) اندازه گيري

[]كنيد (براي عبادت كردن)، پس شما را بخشيد؛ اكنون آنچه براي شما ميسّر است قرآن بخوانيد. 

* * * 

«وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلاً طَوِيلاً»؛ (۷) و در شبانگاه براي او سجده كن، و مقداري طولاني از شب، او را تسبيح گوي! 

«أَمَّنْ هُوَ قانِتٌ آنآءَ اللَّيْلِ ساجِداً وَقآئِماً يَحْذَرُ الآخِرَةَ وَيَرْجُوا رَحْمَةَ رَبِّهِ» (۸) ؛ (آيا چنين كسي با ارزش است) يا كسي كه در ساعات شب به عبادت مشغول است و در حال سجده و قيام، از عذاب آخرت مي‌ترسد و به رحمت پروردگارش اميدوار است؟!

«لَيْسُوا سَوآءٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّةً قآئِمَةً يَتْلُونَ آياتِ اللَّهِ آنآءَ اللَّيْلِ وَهُمْ يَسْجُدُونَ»؛ (۹) آن‌ها همه يكسان نيستند؛ از اهل كتاب، جمعيّتي هستند كه (به حق و ايمان) قيام مي‌كنند؛ و پيوسته در اوقات شب، آيات خدا را مي‌خوانند؛ در حالي كه سجده مي‌نمايند. 

* * * 

«وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَقِياماً»؛ (۱۰) كساني كه شبانگاه براي پروردگارشان سجده و قيام مي‌كنند. 

* * *

منبع:کتاب نماز شب .انتشارات مسجد جمکران . ص5