شمیم انتظار"عطر نرگسانه

 با اینکه شراب و قمار مفاسد جسمی، روحی و اجتماعی فراوانی بدنبال دارد، امّا قرآن درباره آثار این دو می‌فرماید: 

 «و یصدّکم عن ذکراللَّه و عن الصلوة» [۱] اینها میان شما کینه ایجاد می‌کند و شما را از یاد خداوند و نماز باز می‌دارد. 

 در این آیه از میان دهها خطر و ضرری که شراب دارد، روی ضرر اجتماعی ومعنوی آن تکیه شده است. ضرر اجتماعی پیدا شدن کینه وضرر معنوی غفلت از یاد خدا و نماز.

———-

[۱]: ۹) مائده، ۹۱.

منبع:یکصد و چهارده نکته درباره نماز ،محسن قرائتی، ص 7

امام حسین علیه السلام روز دوّم محرم وارد کربلا و روز دهم شهید شد. بنابراین مدّت اقامت حضرت هشت روز بود و مسافری که کمتر از ده روز بماند نمازش شکسته است.
نماز دو رکعتی دو دقیقه بیشتر طول نمی کشد، به خصوص در هنگام خطر، امام حسین علیه السلام نیز روز عاشورا بارها به خیمه‌ها رفت و آمد داشت و می‌توانست نماز ظهرش را در خیمه بخواند، ولی بنا داشت در معرکه بخواند. دو نفر از یارانش جلو نماز حضرت ایستادند و سی تیر را به جان خریدند، ولی نماز آشکارا برگزار شد نه در خیمه.
آری، به صحنه کشاندن نماز یک ارزش است. نباید در هتل ها، شرکت ها، پارک ها، فرودگاه ها، خیابان‌ها و رستوران ها، نمازخانه در گوشه باشد، بلکه باید در بهترین مکان و در جلو چشم دیگران نماز اقامه شود، زیرا هر چه از جلوه دین کم شود، به جلوه فساد اضافه خواهد شد.
اگر کاسب‌ها اوّل وقت کنار مغازه خود اذان بگویند، مشتریان بد حجاب، خودشان را جمع تر خواهند کرد.

منبع :دیده شده درکتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز،محسن قرائتی ،صفحه 7

روزی رسول اکرم صلی الله علیه وآله نماز صبح را با جماعت خواندند، ولی دیدند امروز علی علیه السلام به مسجد نیامده است. حضرت، در خانه علی رفتند و پرسیدند چرا او در جماعت شرکت نکرده است؟!
فاطمه علیها السلام گفت: علی دیشب تا صبح مناجات داشت و صبح از خستگی نمازش را در منزل خواند.
حضرت فرمود: به او بگوئید به جای مناجات طولانی مقداری بخوابد ولی نماز جماعت صبح را از دست ندهد.
آری، خوابی که مقدّمه جماعت باشد، بهتر از مناجاتی است که حال جماعت را از بین ببرد.

منبع:دیده شده در کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 7

ابن عباس می‌دید که حضرت علی علیه السلام گاهی در وسط جنگ به آسمان نگاه می‌کند.
جلو آمد و پرسید: چرا به آسمان نگاه می‌کنید؟
حضرت فرمود: برای اینکه نماز اوّل وقت از دستم نرود.
گفت: الآن شما در حال جنگ هستید. حضرت فرمود:
از نماز اوّل وقت نباید غفلت شود، حتّی در میدان جنگ. 
منبع:دیده شا  در کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 7

یکی از ادیانی که نامشان در قرآن آمده، «صابئین» هستند که به حضرت یحیی گرایش دارند وبرای ستارگان تأثیری قائلند. نماز و مراسم ویژه ای دارند و هنوز در خوزستان گروهی از آنان هستند.
این فرقه، رهبری دانشمند ولی مغرور داشتند که بارها با امام رضاعلیه السلام گفتگو کرد، ولی زیر بار نمی رفت.
در یکی از جلسات، امام رضا علیه السلام استدلالی کرد که او تسلیم شد و گفت: اکنون روح من نرم شده حاضرم مکتب تو را بپذیرم، ناگهان صدای اذان بلند شد، امام رضاعلیه السلام جلسه را ترک کرد، مردم گفتند: فرصت حساسی است، چنین فرصتی پیش نمی آید، امام فرمود: اوّل نماز!
او که این تعهّد را از امام دید، علاقه اش بیشتر شد. بعد از نماز گفتگویش را تکمیل کرد و ایمان آورد. [۲]
———-
[۲]: ۷) بحار، ج ۴۹، ص ۱۷۵.  ۸) سفینةالبحار، ج ۲، ص ۴۴.

منبع:دیده شده در کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 7

​ برف پاک کن ماشین

استغفاری که در ماه رجب به آن سفارش شده، مانند برف پاک کن اتومبیل در هنگام بارندگی است که ماشین های جلوئی آب و گل را بر شیشه ماشین می پاشند و انسان برف پاک کن را روشن میکند تا دیدش به جاده عادی و روشن و بی خطا باشد.

 در جاده زندگی نیز، روح انسان همانند راننده و بدن او، همانند ماشین است و تمام اعمال ریز و درشت او مانند حرکات یک راننده باید مطابق با قوانین راهنمایی و رانندگی الهی یعنی مجموعه دستورات و احکام دین باشد که با اندکی غفلت، حوادث مرگباری (گناهان مختلف دست و زبان و چشم و گوش و قلب) برای روح پیش می آید و حتی در یک لحظه ممکن است انسان به دره مرگ( کفر به خدا) سقوط کند و دچار هلاکت و مرگ روحی شود که نشانه این مرگ، عدم تأثیر سخن خدا و پیامبران الهی بر انسان و روگردانی او از خدا است. 
از این رو، هم اعمال نادرست دیگران و هم اعمال و افکار جاهلانه خود انسان باعث کورشدن دید به جاده بندگی و بروز لغزشها در آن می شود که باید این گونه عمل کرد: 

١. تسلیم کردن قلب در برابر آنچه حق است و کنار گذاشتن خواسته های نفسانی که تسلیم شدن در برابر حق را از انسان می گیرد؛

۲-تصمیم جدی بر جبران خطاها و طلب بخشش از خداوند؛

٣-بکار انداختن برف پاک کن معنوی استغفار، 

با انجام این مراحل، دید انسان به جاده مستقیم الهی، یعنی معرفت امام و اطاعت از امام باز می شود و انسان در صراط مستقیم الهی به پیش می رود .
منبع:مجله منتظران،حجت الاسلام علیرضا نعمتی،ش۷۲ ص ۳۹

حضرت ابراهیم می‌گوید: 

 خداوندا! ذریّه خودم را در منطقه خشک و بی آب و گیاه قرار دادم، پروردگارا! برای اقامه نماز. «ربّنا انّی اسکنت من ذریّتی بواد غیر ذی زرع ربّنا لیقیمواالصلوة» [۱] 

 آری، ابراهیم برای اقامه نماز به مکه آمد، تا کعبه را به عنوان قبله نمازگزاران تجدید بنا کند، و سپس مردم را به حج دعوت نمود، گویا نماز به سوی کعبه، بیش از طواف به دور کعبه، در نظر ابراهیم جلوه کرده است!

———-

[۱]: ۶) ابراهیم، ۳۷.

منبع:دیده شده در کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 7

اگر جهاد وحج چند نوع است، ولی نماز صدها نوع است. 

 با یک نگاه ساده به کتاب مفاتیح الجنان علاّمه محدّث حاج شیخ عباس قمی، می‌توان انواع نمازهای مستحبّی را که برای مکان و زمان‌های خاص وارد شده است، مرور نمود که البتّه در یک کتاب مستقل به نام «نمازهای مستحبّی» جمع آوری و عرضه گردیده است.

منبع:دیده شده در کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، صفحه 6

در ایام ویژه مثل شب قدر، اعیاد اسلامی، و هر شب و روزی که دارای فضلیت و ارزشی است و برای آن دعا و مراسمی مخصوص وارد شده است، مثل شب مبعث، شب میلاد پیامبر، شب جمعه، معمولاً نمازهای مخصوصی هم وارد شده است. شاید نتوان ایّام مقدّسی را پیدا کرد که در آن برنامه نماز نباشد.

منبع :کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی، ص6

در هر شبانه روز پنج نماز واجب داریم ودر هرنمازی سفارش به اذان واقامه شده است. در این دو ندای آسمانی جمعاً:
بیست مرتبه «حیّ علی الصلوة»
بیست مرتبه «حیّ علی الفلاح»
بیست مرتبه «حیّ علی خیرالعمل»
و ده مرتبه «قد قامت الصّلوة» می‌گوئیم.
با توجّه به اینکه مراد از «فلاح» و «خیرالعمل» در اذان همان نماز است، هر مسلمانی در هر شبانه روز هفتاد مرتبه با کلمه «حیّ» به خود و دیگران، تلقین شتاب به سوی نماز می‌کند و برای انجام هیچ عبادتی این همه هیاهو و تشویق وارد نشده است. به خصوص که سفارش شده اذان را بلند بگوئید و با صدای زیبا بگوئید.
اذان، شکستن سکوت است، اذان، یک دوره ایدئولوژی و تفکّرات ناب اسلامی است،
اذان، سرود مذهبی است با عباراتی کوتاه و پرمحتوا،
اذان، هشدار به غافلان است، اذان، نشانه باز بودن جوّ مذهبی است و اذان، نشانه حیات معنوی است.

منبع :کتاب یکصد و چهارده نکته درباره نماز، محسن قرائتی ،ص6